Save a horse, ride a cowboy - Reisverslag uit Tamworth, Australië van Nicole Verbeek - WaarBenJij.nu Save a horse, ride a cowboy - Reisverslag uit Tamworth, Australië van Nicole Verbeek - WaarBenJij.nu

Save a horse, ride a cowboy

Door: nicoleverbeek

Blijf op de hoogte en volg Nicole

26 November 2011 | Australië, Tamworth

Nee, dit is niet schunnig bedoeld;). Met dit nummer werden we iedere ochtend om 06:30 wakker gemaakt en het blijft aardig in je hoofd hangen. Al heb ik wel het vermoeden dat mijn paard dit ook dacht, die was toch echt liever lui dan moe.
Ik zal proberen niet te extreem uitgebreid over mijn week te vertellen, maar ik beloof niks, want ik heb echt ontzettend veel gedaan wat de moeite waard is te vermelden.
Na een lange busrit arriveerde ik om 02:00 AM in mijn hostel. Lekker uitgeslapen en de volgende dag kwam ik erachter dat het in het binnenland behoorlijk warm kan zijn (understatement!). De volgende dag (na opnieuw een korte nachtrust, deze keer mijn eigen schuld) werden we door Tim met een ouderwets busje opgehaald en naar Leconfield gebracht. Na een kop Billy tea, moesten we aan de slag. We kregen allemaal een paard toebedeeld. In mijn geval Flash, ooit een racekampioen en nu vooral erg oud:P. Maar goed, voor iemand met 0 ervaring is dat prima. Na uitleg hoe je een paard in beweging krijgt en ook nog de goede kant op stuurt, hebben we een lange rit door de heuvels gemaakt. En tot mijn grote verbazing riep Tim (de grote baas!:P) naar mij dat ik met hem en de ervaren rijders mee mocht. Ik bleek zowaar enige aanleg te hebben. Het 'experienced' groepje ging een iets andere toch maken, over hele steile paadjes en rotsen (5 cm tot de afgrond). Het was echt waanzinnig leuk, 't scheelde denk ik dat ik geen hoogtevrees heb.
De volgende dag kregen we onze eerste Natural Horsemanship lesson. Dat is een soort vriendelijkere manier van met je paard omgaan. Tim's paard deed exact wat de bedoeling was, maar 't kostte mij toch wel iets meer moeite;). Daarna whipcracking en lassoing. Ik was erg goed in het eerste en minder goed in het tweede. Tip, kijk tijdens whipcracking niet even de andere kant op, want dan raak je jezelf en geloof me maar dat dat pijn doet!:s Na een paar spelletjes op het paard, gingen we vee drijven. Dat is dus echt leuk om te doen! Vooral wanneer de schapen de andere kant op rennen en je op je paard de steile heuvels af kan om ze weer op te halen. Daarna moesten we de schapen vangen en vasthouden (met je blote handen) en ze scheren. Wat nog best lastig is, aangezien de meeste schapen er ten eerste niet van houden om in de houdgreep genomen te worden en ten tweede niet echt fan zijn van scheren. Na al het harde werk, heeeerlijk gegeten. Ik heb deze week echt voor 3 man gegeten, zo lekker was het allemaal:).
En toen hadden we een behoorlijk natte dag. Het weer in Australië is nogal zwart-wit. Of het is absurd heet of het is waanzinnig nat. De Nederlandse regen is miezer vergeleken met de regen die hier naar beneden komt storten. Ik was echt totaal doorweekt. Toen we terugkwamen van de tweede Nat. Horsh. lesson rn het hekken repareren, was iedereen van tot en met zijn ondergoed doorweekt. 's avonds speelden we allerlei spelletjes waarbij je vooral niet bang moest zijn om je buurman of buurvrouw aan te raken...
Gelukkig was het de dag erna droog. Na weer een Nat. Hors. lesson en het vangen en zadelen van de paarden, gingen we koeien vangen. Ik mocht weer met Tim mee en kwam er al snel achter dat koeien een stuk eigenwijzer zijn dan schapen en vrolijk de verkeerde kant op hollen. Na de koeien over een bijzonder steile heuvel gedreven te hebben en opgesloten, gingen we met kalfjes worstelen. Al snel kwamen we erachter dat zo'n kalf waanzinnig sterk is. Maar Olivia en ik kregen het kalf uiteindelijk tegen de vlakte:D. Om daarna als twee met modder en besmeurde helden even voor de foto te poseren (met het kalf in de houdgreep natuurlijk). Na het worstelen moesten we proberen het kalf met een lasso te vangen, iets waar slechts 3 mensen een beetje goed in waren. Of geluk hadden, daar zijn we nog niet helemaal uit:p. Daarna gingen we iets doen wat voor de jongens een wat minder prettig gezicht was, namelijk kalfjes castreren. En nee, die worden niet verdoofd. Korte uitleg: drie personen nemen het kalf in de houdgreep, een vierde persoon grijpt de ballen van het half, snijdt ze met een scherp mesje open, druk de ballen eruit en snijdt ze eraf (en 's avonds aten we ze op, smaakte niet eens verkeerd:P). Na het castreren, werd het oormerk aangebracht en een stukje van het andere oor afgesneden. Als laatste werd het kalf gebrandmerkt en losgelaten.
De laatste dag eindigde helaas wat eerder dan gepland. Ik had het al over de enorme regenbuien gehad, maar vrijdag's deden de weergoden er nog een schepje bovenop. We moesten 's ochtend eerder naar Tamworth (dorpje in the middle of nowhere) omdat de kans groot was dat we anders helemaal niet meer weg zouden komen. We zijn toen gaan bowlen, hebben lekker in een pub gegeten en zijn naar het hostel gegaan. Die nacht vertrok mijn bus weer richting Sydney. Nu zit ik heerlijk brak achter mijn laptopje te typen en ik denk dat ik maar vroeg naar bed ga. Want ik heb in totaal zo'n 2 uur geslapen (wat weer deels mijn eigen schuld was). Ik hoop maar dat het verhaal niet al te lang was, de volgende keer probeer ik het korter te houden. Maandag begint mijn surfcursus, dus rara waar de volgende blog overgaat...

  • 26 November 2011 - 12:21

    Francis:

    Wow, Nicole, volgens mij heb je het prima naar je zin. Is het niet enorm vervreemdend om van alles te doen wat je hier nooit zou doen? Is het de bedoeling dat je uiteindelijk de geleerde vaardigheden op en rond het paard gaat toepassen in een baantje?

  • 26 November 2011 - 14:12

    Doortje Reijmerink:

    Hoi Nicole
    Wat een belevenis hé. Fijn dat je het zo naar je zin hebt.
    Liefs en Groetjes: tante Doortje

  • 26 November 2011 - 15:55

    Dietmar En Anja:

    Hoi Meid, vanochtend hebben we via Skype je ervaringen al gedeeld, en als ik je verhaal over het castreren nu weer lees, krijg ik wederom een bijzonder onaangenaam onderbuik gevoel. Ik moet er niet aan denken, en heb oprecht medelijden met deze kalveren. Moedig ook dat je dat dan ook nog op eet, ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken.....
    Mooie ervaringen allemaal en fijn dat je er zoveel plezier aan beleefd. De foto is ook erg leuk, en ja hoor, je zit weer boven een afgrond. Echt weer iets voor jou natuurlijk, maar pas wel goed op hoor, wordt vooral niet overmoedig zullen we maar zeggen.
    Geniet ook van je komende week en we zijn heel benieuwd naar je surfervaringen.

    Heel veel liefs, papa en mama

  • 27 November 2011 - 03:41

    Nicole Verbeek:

    Valt wel mee hoor Francis. Ik denk niet dat ik als ik terugben snel een kalf zal castreren. Het is inderdaad de bedoeling dat ik straks werk vind op een farm of een cattle station. Dat lijkt me wel een geweldige ervaring. Het liefst een beetje in de outback zodat ik dat ook op een niet-toeristische manier te zien krijg! Ik moet wel zeggen dat mij leven hier erg vreemd aanvoelt. Het is vreemd om opeens alles zelf te moeten doen en gek genoeg om haast alleen maar leuke dingen te doen. Ik heb steeds het gevoel dat ik ieder moment weer naar huis ga. Waarschijnlijk verandert dat wel als ik eenmaal een baantje heb en ook weer wat geld verdien in plaats van uitgeef;).

  • 27 November 2011 - 11:57

    Mik:

    Tadaaaa, op de een of andere manier, dacht ik dat je nog geen blog had geschreven , en wie kom ik nu tegen mijn grote meisje;)! Ik ben trots op jou, een echte cowgirl!
    Je schrijft heerlijk, en lig regelmatig achter de pc in een deuk, maak je verhaal vooral niet korter, behalve als je denkt, ik geniet vol van mijn volle 230 dagen zonder uren achter je laptop te zitten:)
    Ik kijk uit naar je volgende belevenissen en ben benieuwd of je behalve de koeien en schapen ook de haaien en de dudes aankan:) Maar met jouwn charmes moet dat vast goed gaan, volgende week!
    Hoe staat het met je geheugenkaartje, is tie al helemaal vol? Zeker best wel heel fijn dat je een laptop heb gekocht? Een pieppie denk ik? anders is je huisje op je rug helemaal niet meer te tillen! OF je komt terug als een bodybuilder dat kan natuurlijk ook!:)

    Zo te lezen heb je gelukkig nog geen gebrek aan eten, en ben ik nog niet bang dat je verhingerd, misschien eerder dat je ouders verhongeren doordat ze jouwn kookkunsten missen:)!

    Meissie, wat vind ik het nog steeds onwerkelijk dat jij nu gewoon daar zit! Ben zo trots op jou! Ik denk echt vaak aan je en op de een of andere manier, denk ik nog steeds dat guus geluk mij een gratis ticket, met datum, zo dat ik wel moet gaan, plus een zak met geld komt brengen, want ja dan moet ik wel gaan, want die arme nicole kan het niet meer aan(A)

    Ik ben super benieuwd wie je allemaal hebt leren kennen en hoe het met Tom 1 en Tom 2 gaat:)
    leek me vrij humoristisch, heb je heeeeeeewl toevallig nog Roosanne Korperjhoek tegen gekomen, zij zat namelijk ook in sydney:) MAar nu zit je natuurlijk weer in Tamworth, onee nu weer terug:)

    Hoe gaat het met je centjes en is aussie erg duur?

    Meis eeeeen heeeeeuwle dikke knuffel<3

  • 28 November 2011 - 20:28

    Rikie Mulder:

    Ha..die Nicole! Wat een geweldige ervaring!
    Fijn dat alles zo goed gaat en wij op deze manier
    een beetje van jouw reis kunnen meegenieten.
    Heel veel plezier. Rikie.

  • 29 November 2011 - 18:57

    Robert En Mariëtte:

    Hoi Nicole,

    Toen ik jouw verhaal las kwam spontaan het liedje van de Blues Brothers in mijn hoofd:
    Rollin' Rollin' Rollin'
    Rollin' Rollin' Rollin'
    Rollin' Rollin' Rollin'
    Rollin' Rollin' Rollin'
    Rawhide!

    Ik zie jou daar wel rijden, lekker op de rug van het paard, alles mooi over zien en genieten maar!
    Ik heb bij je ouders ook de foto's gezien en die 'ballen', het lijkt mij niets. Maar, als je terug bent, mag je kookkunsten weer eens laten zien en... wil ik ze wel eens proberen.
    Ik hoop dat je bij de surfcursus beter weer hebt en dat je op dat surfboard blijft staan. Stijn vond het knap lastig.
    Geniet nog maar lekker van je vakantie! Straks komt het werken wel. En als dat schapen drijven nietw wordt, kun je altijd nog ijsjes verkopen of sportschoenen (met sokken)!

    Groetjes
    Robert

  • 01 December 2011 - 17:29

    Opa En Oma Everink:

    lieve nicole,
    opa is met pierre naar fc twente en ik ben bij rikie op kantoor. leuk je verslag te lezen. met ons gaat het goed. de foto's zijn erg leuk. wij zijn blij dat het allemaal naar je zin is. we wensen je nog een mooie tijd. veel liefs van ons. dag hoor. opa en oma.

  • 02 December 2011 - 19:44

    Tante Doortje:

    Hallo Nicole
    Veel plezier bij de Fam. Mulder. Doe ze allemaal de groeten.
    Liefs van tante Doortje
    P.S. Opa en oma zijn hier nu ook en ook van hun de lieve groeten.

  • 04 December 2011 - 14:31

    Karin En Mario:

    Hallo Nicole,

    Zo te lezen wordt een Dutchie langzaam maar zeker een Aussie :-)

    Leuke foto's en mooie verhalen op jouw site en wij maar denken dat je naar Down Under ging om daar heeeeel hard te gaan werken :-)

    Filpje uit Tiel (je kent hem wel dat kleine dikke mannetje) mist je al wel een beetje. Ik kwam hem onlangs nog tegen met een lege jampot in Breda en hij vroeg mij waar Nicole toch is.
    Ik heb Filpje gezegd dat Nicole schapenballen aan het wegsnijden was of iets dergelijks. Dat snapte Filpje niet zo goed want Nicole was toch altijd zo'n lief en diervriendelijk meisje geweest, en dat ze nu achter de ballen van schapen aanloopt. .. Ik heb Filpje ook nog de detailfoto's laten zien, en toen viel hij flauw, midden op de markt in Breda . . .

    Heel veel plezier met het volgende avontuur met een gouden tip van ons: houd het bord onder je voeten.

    Met een hartelijke groet vanuit een regenachtig Breda van Karin en Mario

    PS
    Ook nog de groeten van Sint en Piet. . . wie kent ze niet!

  • 06 December 2011 - 01:21

    Nicole Verbeek:

    Thanks voor alle leuke reacties! Geweldig dat jullie de tijd nemen om een berichtje achter te laten, zo leuk om te lezen:D.
    Wow Mik, wat een lang bericht. Ik zal mijn best gaan doen om alle vragen te beantwoorden.
    Ik zal mijn verhalen niet korter maken dan, mensen moeten maar gewoon stoppen met lezen wanneer ze het zat zijn haha. Fijn dat je de verhalen een beetje leuk vindt, ik ben steeds bang dat het saai is om te lezen.
    Het ging in elk geval goed met de haaien, ze bleven gelukkig uit mijn buurt. Al moesten we op een gegeven moment wel een eind verder lopen over het strand omdat er aan de andere kant haaien gesignaleerd waren:O. Met de dudes gaat het ook prima. Ik weet niet hoe het komt, maar ik heb hier meer contact met de jongens dan met de meiden. Om de een of andere reden ben ik steeds het enige meisje in de gemengde kamers, maar tot nu toe heb ik alleen maar heel veel lol gehad:).
    Mijn geheugenkaartje gaat goed. Ik heb 20GB bij me en tot nu toe 3.5 gebruikt. Oftewel ik ben heel erg blij dat ik een laptop heb om m'n foto's op te plaatsen. Het is inderdaad een heel klein, licht gevalletje=, want mijn backpack is nu al niet te tillen. Dat komt voornamelijk omdat je altijd eten bij je hebt. Je eet niet echt een kilo rijst in één keer en je gebruikt ook geen liter olijfolie, maar ja, je hebt het wel nodig;). Ik vermoed dat ik straks inderdaad terugkom als een bodybuilder haha.
    Ik verhonger zeker niet, maar het is wel erg handig als je hier een beetje kunt koken. Ik heb al heel wat mensen met angstige ogen naar hun rijst zien kijken, omdat ze veeeeel te veel rijst in de pan hadden gedaan en dat zwelt natuurlijk gigantisch op XD.
    Het is echt jammer dat je dit jaar niet kon gaan, maar je moet gewoon na je studie gaan. Dan zit je wat betreft leeftijd hier heel gemiddeld hoor. Wie weet kunnen we dan wel een paar maanden samen gaan.
    Oz is heel erg duur. Met name het eten en de hostels. Het is echt een kunst om hostels te vinden onder de 25 dollar per nacht. In de steden is 25 dollar echt spotgoedkoop. Je geeft hier meer uit dan je verwacht. Het scheelt wanneer je zelf je eten koopt, dan kun je aanbiedingen in de gaten houden en goedkoop koken. Maar om je een idee te geven, de goedkoopste liter melk kost 1.50. En voor een halve liter yoghurt moet je zo'n 4 tot 5 dollar neertellen. Elektronica is relatief goedkoop, maar dat is ook echt het enige. Ik heb nog steeds veel contact met Tom2, dat was de meest sociale. Maar ik heb met heel veel mensen die ik heb ontmoet nog veel contact. Ik heb namelijk een soort prepaid-abonnement voor mijn telefoon waarmee ik gratis kan smsen en bellen naar mensen met dezelfde provider. Dus dat is behoorlijk ideaal;). En natuurlijk skype, e-mail en facebook. Het is zo makkelijk nu.:P Thank so much voor je lange reactie, echt heerlijk om te lezen!

    Mario en Karin, haha, ik ben nog steeds diervriendelijk (in dat geval voor de vrouwelijke koeien, aangezien de mannetjes een stuk minder agressief worden:P). Ja, flipje. Zo grappig, wanneer ik andere Nederlanders vertel dat ik in Tiel woon, beginnen ze meteen over flipje. Het is wel vreemd hoor, ik was gisteren bijna vergeten dat het sinterklaas was en ik kan me ook niet voorstellen dat het over een paar weken al kerst is. Voor mijn gevoel is nog steeds augustus, kerst en palmbomen gaan gewoon niet samen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nicole

Hoi allemaal, Langzamerhand komt het moment nu toch steeds dichterbij: 4 oktober vlieg ik naar Sydney. Een flinke reis voor iemand die West-Europa nog nooit uit is geweest. M'n backpack staat al op m'n kamer, klaar om ingepakt te worden en me gedurende acht maanden gezelschap te houden. Nog even genieten van de zomerdagen in Nederland en dan de reis van m'n leven maken!

Actief sinds 21 Juni 2011
Verslag gelezen: 14284
Totaal aantal bezoekers 87635

Voorgaande reizen:

08 November 2011 - 13 Juli 2012

Going to a land Down Under

Landen bezocht: