My Big Ozzie Roadtrip: Part 2

Ik heb deel 2 weer veel te lang op zich laten wachten. Maar goed, there we go again^^,
Van Adelaide reden we naar Port Augusta en verder omhoog. Daar begon het landschap goed te veranderen. Het werd steeds kaler, het aantal bomen werd steeds minder en ze werden ook steeds klener. En de weg werd langer... en eenzamer...
Het landschap was echt fascinerend. Eindeloze vlaktes met saltwaterlakes (die haast volledig opgedroogd zijn, waardoor er heel aparte witte vlaktes ontstaan). Je waant je werkelijk in the middle of nowhere. Ongeveer 20 minuten buiten Port Augusta houdt je telefoonverbinding er mee op en ben je letterlijk afgesloten van de buitenwereld. Een van de meest waanzinnige ervaringen was het overnachten langs de weg. Er is weinig mooier dan de zonsondergang in de woestijn:).
Klein minpuntje van de woestijn zijn helaas alle insecten. 1 Rock, 1 Railway, 1 billion flies... En niet alleen vliegen en muggen (die muggenbulten bezorgen waar je u tegen zegt), maar ook gigantische kevers. Ik werd midden in de nacht wakker omdat ik iets over mijn gezicht voelde kruipen, sloeg het weg in een reflex en daarna begon het rond te zoemen. Wat niet echt geruststellend is. Oftewel licht aan en 'what the hell is that'?! We hadden een gigantische zwarte kever (5 cm) met knijptanden in de auto. En dat ding was na 5 seconden insectenspray nog niet dood. Gadverdamme. Je komt werkelijk alle variaties insecten tegen die je kunt bedenken.
Na twee dagen rijden door een desolaat landschap kwamen we aan in Coober Pedy. (Kuba Piti, betekent 'white man in a hole/ blanke man in een gat") Het eerste wat je ziet zijn enorme heuvels zand. Coober Pedy is namelijk de opaalhoofdstad van de wereld. 80% van de wereldhoeveelheid opaal komt uit een dorpje wat in zijn hoogtijddagen max 3000 inwoners heeft. Werkelijk een van de meest bizarre plaatsen waar ik geweest ben. Men leeft er namelijk in mijnschachten. Dus je ziet een heel klein stukje huis en de rest is ondergronds. Zelfs de kerken zijn ondergronds. Echt bizar. Het is net zo'n dorpje uit de film. Je zit zelfs van die struikjes rondwaaien ^^. Lege straten, oranje zand, vervallen huisjes... you get the picture.
Heel veel opaalwinkels gezien natuurlijk en ook gezien hoe ruwe opaal wordt geslepen. Echt leuk om te zien hoe dat gaat en met name hoe een in eerste instantie weinig bijzondere steen waanzinnig mooi wordt. Ook in de oude mijnen geweest. Kan me niet voorstellen hoe mensen daar ooit in hebben kunnen werken, wat moet dat zwaar geweest zijn. Maar ja, als je wat vind, verdien je natuurlijk aardig.
Ook nog heeerlijke pizza op!
Na Coober Pedy waren we ongeveer halverwege richting Ayers Rock ofwel Uluru. Na nog eens 750 kilometer kwamen we aan bij Ayers Rock. Waar het gelukkig bewolkt(!) was. Gelukkig, omdat het anders niet uit te houden warm is. Uluru is echt een van de meest fascinerende plaatsen die ik gezien heb. Ten eerste was het veel groter dan ik had gedacht en ziet de rots er heel apart uit wanneer je dichterbij komt. Sommige stukken zijn glad, andere hebben allerlei patronen, grotten en inhammen. Daarna naar The Olgas, Kata Tjuta geweest. Helaas hadden we niet al te veel tijd, maar dat was zeker de moeite waard om even te bekijken. Kata Tjuta betekent 8 hoofden. En wanneer je naar het gebergte kijkt kun je inderdaad 8 hoofcden ontdekken. Nog een leuk feitje, Uluru was ooit een geberte net zo groot als de Himalaya's. De volgende dag gingen we naar Kings Canyon. Wat opnieuw weer waanzinnig mooi was. Eigenlijk zijn het allemaal plaatsen die je met eigen ogen moet zien. Het is echt onbeschrijflijk indrukwekkend. De foto's helpen vast wel een beetje^^.
De volgende stop was Alice Springs. Een stad in the Middle of Nowhere. Ik begrijp nog steeds niet waarom er in godsnaam mensen zijn die daar willen wonen. Het is er warm en droog en volledig geisoleerd. Ik vond het zelf geen prettige plek. Er zijn ontzettend veel aboriginals en die zijn niet echt aangepast aan het leven in de stad. Ze zijn met name dronken in liggen in het park of slenteren door de straten. De stad is waanzinnig vies, overal ligt afval. (In tegenstelling tot andere steden, waar je serieus moet zoeken naar kauwgom op straat). Maar the School of Air en de Royal Flying Doctors waren zeker de moeite waard te bezoeken. School of Air geeft onderwijs via de computer. Zo kunnen kinderen die in afgelegen gebieden wonen toch basisonderwijs krijgen. Royal Flying Docters bezoeken patienten in the outback met het vliegtuig en vliegen ze wanneer nodig naar de grote steden waar men betere apparatuur heeft. Er zijn zelfs baby's geboren in de vliegtuigen, echt heel super dat dat kan.
Na Alice Springs stond er nog 1 highlight in the Red Centre op het programma, the McDonnel ranges. Die absoluut mooi waren, maar lang niet zo indrukwekkend als de eerste 3. Wat mij persoonlijk tegenviel was hoe groen de woestijn was. T schijnt heel bijzonder te zijn. Er was namelijk heel veel regenval en daardoor werd alles tijdelijk weer even groen (laatste keer was 10 jaar geleden), maar ik had toch echt meer rood zand en zandvlaktes verwacht^^. Al heb ik dat ook wel gezien hoor. Het meest verbazende waren de enorme afstanden en de eindeloze snelweg. Je kwam werkelijk 5 auto's per uur tegen. Een roadtrain was het meest spectaculair, dat is een vrachtwagen met 3-4 aanhangers. Het op een na spannendste was een bocht :P.
Na the McDonnalranges gingen we weer terug, via Coober Pedy en Port Augusta, richting Western Australia!